Zijn ze nou belazerd?                                         

Het beoogde efficiency voordeel valt ook al vies tegen: de gemeentes verschillen te veel. Zandvoort heeft een heel andere economie die gericht is op toerisme. Van enige afstemming van wet- en regelgeving kan dan ook geen sprake zijn. In Haarlem klagen ze steen en been dat ze veel meer geld aan Zandvoort kwijt zijn dan ze afgesproken hadden. Ze hadden de financiële onderhandelingen niet zo belangrijk gevonden omdat ze dachten dat Zandvoort toch wel geannexeerd zou worden. Nu hebben ze spijt. Maar eigen schuld dikke bult denk ik dan: Moeten ze Zandvoort maar niet opzadelen met een gebiedsmanager en een gebiedsteam, die gek genoeg naast ons gemeentebestuur functioneert als een schaduwcollege en vanuit Haarlem aangestuurd wordt. Dan lopen de kosten onnodig op. Een enkele keer bezoekt de gebiedsmanager de raad, maar de meeste Zandvoortse raadsleden kennen haar niet, staat in het rapport Berenschot. (Er staat ‘ze’ dus het is een vrouw). 

Wethouder Jur Botter (D66) van Haarlem heeft in de Haarlemse gemeenteraad de boodschap meegekregen dat er heronderhandeld moet worden met Zandvoort en dat er linksom of rechtsom meer betaald moet worden. Hij wil een stevig gesprek aangaan. Maar de Haarlemse raadsleden adviseren hem een appeltaartje mee te nemen. Er is al een brief geschreven aan de formateur. De meeste Zandvoortse raadsleden weten natuurlijk nog van niets. Foutje van de ambtenaren, was nu het excuus. Ellen Verweij (VVD) zal wel weer wethouder worden. Die onderhandelt altijd in consensus, dus dat gaat ons een lieve duit kosten. In de Haarlemse gebieden werkt het gebiedsteam op basis van een bewonersonderzoek. Maar Zandvoort heeft geen geld voor een bewonersonderzoek vrijgemaakt. Het is er dus niet. 

Het gebiedsteam bestaande uit de functies communicatie, beheer, technische infrastructuur, gebiedsverbinder (beleid-bewoner), junior gebiedsmanager en manager gaat wekelijks koffie drinken. Wat ze verder doen is eigenlijk onduidelijk. We zijn nou eenmaal geen gebied van Haarlem. Haarlem heeft ook onze gemeentesecretaris in de tang. Hij heeft geen macht, mag alleen maar adviseren en moet fungeren als smeerolie (?) tussen de besturen. Het onderscheid tussen zijn rol en de gebiedsmanager is eveneens niet helder. Zelfs de Haarlemse gemeenteraadsleden beschouwen de functie van de Zandvoortse gemeentesecretaris respectievelijk als een schaap met 1, 2 of 6 poten. In ieder geval geen vier. Het rapport Berenschot geeft droogjes aan dat dit komt vanwege de aanwezigheid van die Haarlemse gebiedsmanager in Zandvoort.

Als je het rapport Berenschot verder leest geeft Haarlem zelf toe dat het bureaucratisch is en de snelheid van de procedures te laag is voor Zandvoort. Wij hadden een overzichtelijk gemeentelijke organisatie en de organisatie in Haarlem mag dan groter zijn en trager werken, maar om dan te schrijven dat wij een cultuur hebben van ‘eerst doen en dan denken’ en in Haarlem ‘heel lang denken en het dan (goed) doen’ gaat mij te ver en is ronduit beledigend.Deugt er dan helemaal niets aan de ambtelijke samenwerking? Vóór de ambtelijke fusie kende de gemeente Zandvoort een zwakke bestuurskracht. Dat was een argument voor de fusie. Men vergat er bij te vertellen dat dit vooral lag aan het geruzie van de bestuurders. Toch is de dienstverlening aan de Zandvoortse inwoners en bestuur sterk verbeterd. Hij bevindt zich nu op een gemiddeld niveau van alle Nederlandse gemeenten. Voorlopig hebben we die dienstverlening voor een koopje, alhoewel de Haarlemse raadsleden daar een stokje voor dreigen te steken. We hebben nu dan wel een professionele organisatie, maar we vinden de Haarlemse ambtenaren volgens de enquête veel te afstandelijk. Gelukkig schijnen ze daar steeds beter de telefoon op te kunnen nemen.

Wijnand Burger

Wijnand Burger is woonachtig in Zandvoort en schrijft naast nieuwsartikelen ook met enige regelmaat columns met de titel 'Zijn ze nou belazerd?